Perkataan 'Allah' telah lama digunakan di Sabah & Sarawak sepertimana sebelum pembentukkan 'malaysia' dan sejak zaman kepimpinan Rajah Sir James Brooke pada tahun 1838 sehinggalah sekarang.
Bagaimanapun semenjak kebelakangan ini ada sebilangan NGO Pro 'Agama' daripada Tanah Melayu atau Malaya ingin 'meluaskan' Ideologi 'Ketuanan' mereka ke Sabah dan Sarawak , walhal mereka tidak tahu tindakkan segelintir daripada mereka hanya akan menyebabkan 'Intergriti Nasional' terjejas.
Muka depan Akhbar Utusan Borneo hari ini 18/10/2013
Perlanggaran Perjanjian Perkara 18 & 20 seharusnya tidak boleh berlaku , seandainya berlaku maka kemungkinan Sabah & Sarawak Tidak akan kekal bersama dalam gagasan Negara Persekutuan 'Malaysia' .
PRO-NGO 'Agama' ( merujuk kepada seorang presiden persatuan 'agama' ) kelihatan tidak pernah mempelajari Sejarah Pembentukkan Negara Persekutuan Malaysia bahkan dengan lantang menyeru sesiapa yang tidak bersetuju dengan keputusan 'isu allah' keluar daripada malaysia tetapi Pelawaan Presiden itu telah mendapat respon yang sangat positif daripada rakyat Sabah dan Sarawak.
Mungkin Presiden 'tersebut' terlalu alpa sehinggakan tidak tahu bahawa di dalam Pembentukkan Negara Persekutuan 'Malaysia' ada 1 Perjanjian yang dinamakan Perjanjian Perkara 18 & 20 diantara Tanah Melayu ( Malaya ) dengan Sabah dan Sarawak.
Mungkin Presiden 'tersebut' terlalu alpa sehinggakan tidak tahu bahawa di dalam Pembentukkan Negara Persekutuan 'Malaysia' ada 1 Perjanjian yang dinamakan Perjanjian Perkara 18 & 20 diantara Tanah Melayu ( Malaya ) dengan Sabah dan Sarawak.
Di bawah ini Mr.J lampirkan Perjanjian yang Pertama iaitu mengenai Isu sekarang iaitu "Agama".
Walaupun terdapat tiada bantahan kepada Islam sebagai agama rasmi negara Malaysia harus ada agama Negeri di Borneo (Sarawak & Sabah), dan peruntukan-peruntukan yang berkaitan dengan agama Islam dalam Perlembagaan Malaya TIDAK BOLEH diguna pakai di Borneo.
Perkara 2: Bahasa
A. Bahasa Malaysia adalah bahasa kebangsaan bagi Persekutuan
B. Bahasa Inggeris akan terus digunakan bagi tempoh 10 tahun selepas Hari Malaysia
C. Bahasa Inggeris akan menjadi bahasa rasmi Borneo (Sarawak & Sabah) bagi segala maksud, Negeri atau Persekutuan, tanpa had masa.
Perkara 3: Perlembagaan
Sementara menerima bahawa Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu patut dijadikan asas Perlembagaan Malaysia, Perlembagaan Malaysia harus menjadi dokumen yang benar-benar baru yang dirangka dan dipersetujui dalam cahaya persatuan negeri yang bebas daripada dan tidak seharusnya menjadi satu siri pindaan kepada satu perlembagaan yang dirangka dan dipersetujui oleh negeri-negeri yang berlainan dalam keadaan berlainan sama sekali. Satu Perlembagaan baru bagi Borneo (Sarawak & Sabah) adalah kursus yang penting.
Perkara 4: Ketua Persekutuan
Ketua Negeri di Borneo (Sarawak & Sabah) tidak seharusnya layak untuk dipilih semula sebagai Ketua Persekutuan. Perkara 5: Nama Persekutuan "Malaysia" tetapi tidak "Melayu Raya" .
Perkara 6: Imigresen
Kawalan ke atas imigresen ke dalam mana-mana bahagian di Malaysia dari luar harus dipikul oleh Kerajaan Pusat tetapi kemasukan ke Borneo (Sarawak & Sabah) yang perlu juga mendapat kelulusan Kerajaan Negeri.
Kerajaan Persekutuan tidak seharusnya mampu untuk veto kemasukan orang-orang ke dalam Borneo (Sarawak & Sabah) untuk tujuan Kerajaan Negeri kecuali atas bidang keselamatan. Borneo (Sarawak & Sabah) harus mempunyai kuasa sepenuhnya ke atas pergerakan orang lain daripada orang awam Kerajaan Persekutuan dari bahagian-bahagian lain Malaysia Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 7: Hak Pemisahan
Seharusnya tidak ada hak untuk menarik diri dari Persekutuan Perkara 8: Borneanisation Borneanisation daripada perkhidmatan awam perlu diteruskan secepat mungkin.
Perkara 9: Pegawai British
Setiap usaha perlu dibuat untuk menggalakkan Pegawai British untuk kekal dalam perkhidmatan awam sehingga tempat mereka boleh diambil oleh orang yang berkelayakan dari Borneo (Sarawak & Sabah)
Perkara 10: Kewarganegaraan
Cadangan dalam perenggan 148 (k) Laporan Suruhanjaya Cobbold perlu mentadbir hak kerakyatan di dalam Persekutuan Borneo (Sarawak & Sabah) tertakluk kepada pindaan yang berikut: * A) sub-perenggan (i) tidak seharusnya mengandungi proviso sebagai hingga lima tahun kediaman * B) dalam usaha untuk mengikat dengan undang-undang kami, sub-perenggan (ii) (a) hendaklah dibaca "7 daripada 10 tahun" dan bukannya "8 daripada 10 tahun" * C) sub-perenggan (iii) tidak seharusnya mengandungi apa-apa sekatan yang terikat dengan kewarganegaraan ibu bapa - orang yang lahir di Borneo (Sarawak & Sabah) selepas Malaysia mesti menjadi warganegara persekutuan.
Perkara 11: Takrif dan Kewangan
Borneo (Sarawak & Sabah) harus mengawal kewangan sendiri, pembangunan dan tarif, dan seharusnya mempunyai hak untuk menentukan cukai sendiri dan untuk mendapatkan pinjaman pada kredit sendiri.
Perkara 12: Kedudukan Istimewa Penduduk Asli
Pada dasarnya, kaum pribumi Borneo (Sarawak & Sabah) harus menikmati hak istimewa sejajar dengan apa yang dinikmati oleh Melayu di Malaya, tetapi formula orang Melayu sekarang dalam hal ini tidak semestinya diguna pakai di Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 13: Kerajaan Negeri *
A) Perdana Menteri sepatutnya dipilih oleh ahli-ahli tidak rasmi Majlis Mesyuarat Negara *
B) Perlu ada sistem Menteri di Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 14: Tempoh Peralihan
Ini seharusnya menjadi tujuh tahun dan dalam tempoh itu, kuasa perundangan mesti ditinggalkan dengan Negeri Borneo (Sarawak & Sabah) oleh Perlembagaan dan tidak boleh semata-mata diserahkan kepada Kerajaan Negeri oleh Kerajaan Persekutuan.
Perkara 15: Pelajaran
Sistem pendidikan Borneo (Sarawak & Sabah) sedia ada perlu dikekalkan dan atas sebab ini, ia perlu berada di bawah kawalan kerajaan.
Perkara 16: Perlindungan Perlembagaan
Tiada pengubahsuaian pindaan atau penarikan balik mana-mana perlindungan khas yang diberikan kepada Borneo (Sarawak & Sabah) hendaklah dibuat oleh Kerajaan Pusat tanpa persetujuan positif Kerajaan Negeri Borneo Utara Kuasa meminda Perlembagaan Negeri Borneo (Sarawak & Sabah) harus dimiliki secara eksklusif kepada rakyat di negeri ini. (Nota: Parti Bersatu, Parti Demokratik dan Parti Pasok Momogun yang menganggap bahawa majoriti tiga perempat akan diperlukan untuk melaksanakan apa-apa pindaan kepada Perlembagaan Persekutuan dan Kerajaan Negeri manakala UNKO dan USNO dianggap majoriti dua pertiga akan mencukupi).
Perkara 17: Wakil di Parlimen
Ini harus mengambil kira bukan sahaja daripada penduduk Borneo (Sarawak & Sabah) tetapi juga yang merampas dan potensinya di mana-mana kes tidak boleh kurang daripada Singapura.
Perkara 18: Nama Ketua Negara
Yang di-Pertua Negara.
Perkara 19: Nama Negara
Sarawak atau Sabah. *( Bukan berstatus "Negeri" dalam Malaysia , Sabah dan Sarawak adalah berstatus "Negara" )
Perkara 20: Tanah, Hutan, Kerajaan Tempatan, dll.
Peruntukan-peruntukan dalam Perlembagaan Persekutuan berkenaan kuasa Majlis Tanah Negara tidak boleh diguna pakai di Borneo (Sarawak & Sabah). Begitu juga, Majlis Negara bagi Kerajaan Tempatan tidak perlu memohon di Borneo (Sarawak & Sabah).
A. Bahasa Malaysia adalah bahasa kebangsaan bagi Persekutuan
B. Bahasa Inggeris akan terus digunakan bagi tempoh 10 tahun selepas Hari Malaysia
C. Bahasa Inggeris akan menjadi bahasa rasmi Borneo (Sarawak & Sabah) bagi segala maksud, Negeri atau Persekutuan, tanpa had masa.
Perkara 3: Perlembagaan
Sementara menerima bahawa Perlembagaan Persekutuan Tanah Melayu patut dijadikan asas Perlembagaan Malaysia, Perlembagaan Malaysia harus menjadi dokumen yang benar-benar baru yang dirangka dan dipersetujui dalam cahaya persatuan negeri yang bebas daripada dan tidak seharusnya menjadi satu siri pindaan kepada satu perlembagaan yang dirangka dan dipersetujui oleh negeri-negeri yang berlainan dalam keadaan berlainan sama sekali. Satu Perlembagaan baru bagi Borneo (Sarawak & Sabah) adalah kursus yang penting.
Perkara 4: Ketua Persekutuan
Ketua Negeri di Borneo (Sarawak & Sabah) tidak seharusnya layak untuk dipilih semula sebagai Ketua Persekutuan. Perkara 5: Nama Persekutuan "Malaysia" tetapi tidak "Melayu Raya" .
Perkara 6: Imigresen
Kawalan ke atas imigresen ke dalam mana-mana bahagian di Malaysia dari luar harus dipikul oleh Kerajaan Pusat tetapi kemasukan ke Borneo (Sarawak & Sabah) yang perlu juga mendapat kelulusan Kerajaan Negeri.
Kerajaan Persekutuan tidak seharusnya mampu untuk veto kemasukan orang-orang ke dalam Borneo (Sarawak & Sabah) untuk tujuan Kerajaan Negeri kecuali atas bidang keselamatan. Borneo (Sarawak & Sabah) harus mempunyai kuasa sepenuhnya ke atas pergerakan orang lain daripada orang awam Kerajaan Persekutuan dari bahagian-bahagian lain Malaysia Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 7: Hak Pemisahan
Seharusnya tidak ada hak untuk menarik diri dari Persekutuan Perkara 8: Borneanisation Borneanisation daripada perkhidmatan awam perlu diteruskan secepat mungkin.
Perkara 9: Pegawai British
Setiap usaha perlu dibuat untuk menggalakkan Pegawai British untuk kekal dalam perkhidmatan awam sehingga tempat mereka boleh diambil oleh orang yang berkelayakan dari Borneo (Sarawak & Sabah)
Perkara 10: Kewarganegaraan
Cadangan dalam perenggan 148 (k) Laporan Suruhanjaya Cobbold perlu mentadbir hak kerakyatan di dalam Persekutuan Borneo (Sarawak & Sabah) tertakluk kepada pindaan yang berikut: * A) sub-perenggan (i) tidak seharusnya mengandungi proviso sebagai hingga lima tahun kediaman * B) dalam usaha untuk mengikat dengan undang-undang kami, sub-perenggan (ii) (a) hendaklah dibaca "7 daripada 10 tahun" dan bukannya "8 daripada 10 tahun" * C) sub-perenggan (iii) tidak seharusnya mengandungi apa-apa sekatan yang terikat dengan kewarganegaraan ibu bapa - orang yang lahir di Borneo (Sarawak & Sabah) selepas Malaysia mesti menjadi warganegara persekutuan.
Perkara 11: Takrif dan Kewangan
Borneo (Sarawak & Sabah) harus mengawal kewangan sendiri, pembangunan dan tarif, dan seharusnya mempunyai hak untuk menentukan cukai sendiri dan untuk mendapatkan pinjaman pada kredit sendiri.
Perkara 12: Kedudukan Istimewa Penduduk Asli
Pada dasarnya, kaum pribumi Borneo (Sarawak & Sabah) harus menikmati hak istimewa sejajar dengan apa yang dinikmati oleh Melayu di Malaya, tetapi formula orang Melayu sekarang dalam hal ini tidak semestinya diguna pakai di Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 13: Kerajaan Negeri *
A) Perdana Menteri sepatutnya dipilih oleh ahli-ahli tidak rasmi Majlis Mesyuarat Negara *
B) Perlu ada sistem Menteri di Borneo (Sarawak & Sabah).
Perkara 14: Tempoh Peralihan
Ini seharusnya menjadi tujuh tahun dan dalam tempoh itu, kuasa perundangan mesti ditinggalkan dengan Negeri Borneo (Sarawak & Sabah) oleh Perlembagaan dan tidak boleh semata-mata diserahkan kepada Kerajaan Negeri oleh Kerajaan Persekutuan.
Perkara 15: Pelajaran
Sistem pendidikan Borneo (Sarawak & Sabah) sedia ada perlu dikekalkan dan atas sebab ini, ia perlu berada di bawah kawalan kerajaan.
Perkara 16: Perlindungan Perlembagaan
Tiada pengubahsuaian pindaan atau penarikan balik mana-mana perlindungan khas yang diberikan kepada Borneo (Sarawak & Sabah) hendaklah dibuat oleh Kerajaan Pusat tanpa persetujuan positif Kerajaan Negeri Borneo Utara Kuasa meminda Perlembagaan Negeri Borneo (Sarawak & Sabah) harus dimiliki secara eksklusif kepada rakyat di negeri ini. (Nota: Parti Bersatu, Parti Demokratik dan Parti Pasok Momogun yang menganggap bahawa majoriti tiga perempat akan diperlukan untuk melaksanakan apa-apa pindaan kepada Perlembagaan Persekutuan dan Kerajaan Negeri manakala UNKO dan USNO dianggap majoriti dua pertiga akan mencukupi).
Perkara 17: Wakil di Parlimen
Ini harus mengambil kira bukan sahaja daripada penduduk Borneo (Sarawak & Sabah) tetapi juga yang merampas dan potensinya di mana-mana kes tidak boleh kurang daripada Singapura.
Perkara 18: Nama Ketua Negara
Yang di-Pertua Negara.
Perkara 19: Nama Negara
Sarawak atau Sabah. *( Bukan berstatus "Negeri" dalam Malaysia , Sabah dan Sarawak adalah berstatus "Negara" )
Perkara 20: Tanah, Hutan, Kerajaan Tempatan, dll.
Peruntukan-peruntukan dalam Perlembagaan Persekutuan berkenaan kuasa Majlis Tanah Negara tidak boleh diguna pakai di Borneo (Sarawak & Sabah). Begitu juga, Majlis Negara bagi Kerajaan Tempatan tidak perlu memohon di Borneo (Sarawak & Sabah).
Jadi , kepada anda diluar sana yang tidak pernah mengetahui Perjanjian 18 & 20 , artikel ini mungkin boleh menerangkan bahkan membantu anda menjawap soalan daripada rakan - rakan lain mengenai Sabah & Sarawak kenapa dan mengapa Sabah & Sarawak mempunyai sistem kawalan Imigresen sendiri dan kenapa jikalau ke Sarawak tidak boleh melebihi 3 Bulan dan pelbagai soalan yang lain.
Cop contoh Pass Lawatan jika ke Sabah & Sarawak.
Perkara 6: Imigresen ( rujuk gambar diatas )
Kawalan ke atas imigresen ke dalam mana-mana bahagian di Malaysia dari luar harus dipikul oleh Kerajaan Pusat tetapi kemasukan ke Borneo (Sarawak & Sabah) yang perlu juga mendapat kelulusan Kerajaan Negeri.
Ini adalah sebahagian daripada 20 Perkara Perjanjian yang telah dimeterai oleh kesemua pemimpin negara yang mahu membentuk negara 'persekutuan' yang dinamakan 'Malaysia'.
Seringkali terdengar atau anda mungkin ingin berkata 'Sabah & Sarawak bukan masuk Malaysia?' , untuk maklumat pembaca.
Sabah serta Sarawak 'Tidak Masuk' Malaysia tetapi Sabah dan Sarawak 'Menbentuk' Negara Persekutuan Malaysia bersama - sama Tanah Melayu ( Malaya ) , Singapura , Sabah ( North Borneo ) dan Sarawak , bagaimanapun Singapura telah keluar dari gagasan pada tahun 1965 atas sebab - sebab tertentu dan Tidak Mustahil Sabah dan Sarawak akan mengikut jejak Singapura pada masa akan datang.
mengenai penulis | music menarik | makanan terbaikku | facebook | twitter | mykeek | sarawak | sabah | liputan media
